ນັກຮຽນດີ ແລະ ນັກຮຽນເກັ່ງຄົນໜຶ່ງ ຂອງໂຮງຮຽນມັດທະຍົມປາຍ “…..” ທີ່ໄດ້ຮັບລາງວັນ…ມີຊື່ວ່າ:
“ ທ້າວ ຈັນດີ ” ເວົ້າແລ້ວ ລາວຮຽນເກັ່ງມາແຕ່ຕອນລາວຢູ່ປະຖົມພຸ້ນລະ. ປັດຈຸບັນລາວຮຽນຢູ່ຫ້ອງ ມ໖ ແລ້ວ ລາວເປັນຂວັນໃຈ ຂອງໝູ່ເພື່ອນໃນຫ້ອງ ກໍຄືໂຮງຮຽນຂອງເຮົາ….
ປີກາຍນີ້ ໃຮໂຮງຮຽນຂອງພວກເຮົາໄດ້ຈັດແຂ່ງຂັນນັກຮຽນເກັ່ງລະດັບເມືອງຂຶ້ນ ຈັນດີລາວຄວ້າໄປ ໒ ວິຊາ ຄືໂລກອ້ອມໂຕ ແລະ ພາສາລາວ…ນອກນີ້ລາວຍັງມັກຫລິ້ນກິລາປະເພດບານສົ່ງ, ການຂຽນບົດກາບ ກອນກວນໆແຕ່ມີຄະ ຕິເຕືອນໃຈຕິດ ກະດານຂ່າວຂອງໂຮງຮຽນເປັນປະຈຳ….
ຍ້ອນກອນກວນໆຂອງລາວນັ້ນເອງຈຶ່ງເປັນເຫດເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຜິດກັບລາວຫລາຍຄັ້ງ ຂ້ອຍຄິດວ່າ ລາວ ພະຍາຍາມຕຳນິຂ້ອຍ ແລະ ເວົ້າສຽດໃຫ້ຂ້ອຍຍ້ອນການປະພຶດຂອງຂ້ອຍນີ້ລະ ແຕ່ບາງຢ່າງພຶດຕິກຳນັ້ນມັນ ກໍບໍ່ໄດ້ແມ່ນທາດແທ້ຂອງຂ້ອຍເລີຍ ຮອດມື້ນີ້ເຖິງກອນບົດນັ້ນຖືກດຶງອອກຈາກກະດານຂ່າວຂອງໂຮງຮຽນໄປ ແລ້ວກໍຕາມ ແຕ່ຂ້ອຍຍັງຈຳມັນໄດ້:
# ພໍ່ທຳງານ ຮ້ອນແດດ ສຸດແຜດເຜົາ
ລູກດື່ມເຫລົ້າ ຟັງເພງ ສະໜຸກເຫລືອ
ແມ່ຂາຍຜັກ ກິນເຂົ້າ ກັບກ້ອນເກືອ
ລູກເອື້ອເຟື້ອ ເພື່ອນຝຸງທ່ຽວໂລເລ
# ພໍ່ຫາເງິນ ສົ່ງລູກຮຽນ ພຽນອຸດສາ
ລູກກັບພານ ພົບຄົນຊົ່ວ ມົ້ວໃຫ້ເຫັນ
ແມ່ກະຫາຍ ຟາຍດື່ມນ້ຳ ບໍ່ມີເຢັນ
ລູກໂລດເຕັ້ນ ດື່ມເຫລົ້າແດງ ແພງເຈັບໃຈ….
ແລະ ໃນຕອນທ້າຍຂອງກອນ ບົດນັ້ນອ່ານແລ້ວ ມັນຍິ່ງເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຢາກຮ້າຍຕື່ມອີກທີ່ເຂົາບອກວ່າຫວັງດີກັບເຮົາ
# ທີ່ຂຽນມາ ກໍເພາະວ່າ ໃຈມັນຫວັງ
ຢາກໃຫ້ນາງ ໃນໜຶ່ງນັ້ນ ທີ່ຝັນຫາ
ມີຄວາມສຸກ ທຸກວັນຄືນ ຊື່ນຊີວາ
ຈາກຄົນທີ່ ຄອຍຫ່ວງຫາ ທຸກໆນາທີ….
ໃນຫ້ອງຮຽນທີ່ງຽບເຫງົາໃນມື້ທີ່ອາຈານບໍ່ຂຶ້ນຫ້ອງ “ຈັນດີ” ພະຍາຍາມຊວນຊວນໝູ່ຂຶ້ນໜ້າກະດານ ເຮັດເໝືອນກັບວ່າ “ເປັນອາຈານສອນ” ຂ້ອຍເອງກໍບໍ່ເຂົ້າໃຈວ່າ ຈັນດີ ເຖິງຈະເປັນນັກຮຽນເກັ່ງ ແຕ່ກໍບໍ່ໄດ້ໝາຍ ຄວາມວ່າລາວຈະໄດ້ທີ ໑ ຫລື ໒ ທຸກເດືອນ ຍັງມີຄົນທີ່ຮຽນໄດ້ຄະແນນດີກວ່າລາວຢູ່ ແຕ່ຂ້ອຍຍັງສັບສົນໃນໃຈ ຢູ່ວ່າ ເປັນຫຍັງທຸກຄົນໃນຫ້ອງຈຶ່ງເຊື່ອຟັງ ແລະ ປະຕິບັດຕາມລາວ…ທັງໆທີ່ວ່າລາວບໍ່ໄດ້ເປັນຫົວໜ້າຫ້ອງ, ບໍ່ໄດ້ເປັນຫົວໜ້າຊາວໜຸ່ມ, ບໍ່ໄດ້ເປັນຫົວໜ້າປ້ອງກັນໂຮງຮຽນ….ເພື່ອນຮ່ວມຫ້ອງທີ່ຂ້ອຍເຄີຍຖາມຍ້ອນຄວາມ ອິດສາທີ່ເຫັນເຂົາມີໝູ່ຄູ່ເປັນບໍລິວານ… ເຂົາໃຫ້ ເຫດຜົນວ່າ: ຈັນດີ ເປັນຄົນທີ່ເປັນມິດກັບທຸກຄົນ, ມີລະບຽບ, ມີຄວາມ ຈິງໃຈ, ເອື້ອເຟື້ອເພື່ອແພ່ ແລະ ບໍ່ຫວັງຜົນກັບສິ່ງທີ່ເຂົາໄດ້ຊ່ວຍເຫລືອຄົນອື່ນໄປແລ້ວ….
ເຊົ້າວານກ່ອນຂຶ້ນຫ້ອງຮຽນ ຂ້ອຍເຫັນເຂົາທີ່ຫ້ອງການຄູ ໃນໃຈກໍຄິດຢາກຫົວເຍາະເຍີ້ຍໃຫ້ສຽງດັງໆ ເພາະການທີ່ນັກຮຽນເຂົ້າໄປຫ້ອງການຄູນັ້ນບັນຫາດຽວກໍຄືການປະພຶດຜິດກົດ…ແລ້ວເຂົາກໍຫາຍໜ້າໄປ
ໝົດມື້ ເຊິ່ງຂ້ອຍເອງກໍບໍ່ໄດ້ໃສ່ໃຈ ມີພຽງເພື່ອນຮ່ວມຫ້ອງຂອງຂ້ອຍເທົ່ານັ້ນທີ່ຈັບກຸ່ມກັນ…ຄິດວ່າເຂົາຄົງເວົ້າ
ເຖິງເລື່ອງທີ່ ເກີດຂຶ້ນກັບຄົນຊື່ “ຈັນດີ”…
ຕອນບ່າຍມື້ນີ້ ມີສິ່ງໜຶ່ງທີ່ສ້າງຄວາມຕະລຶງແກ່ຂ້ອຍ ແລະ ເພື່ອນຮ່ວມຫ້ອງຫລາຍຄົນ ເມື່ອຄູປະຈຳຫ້ອງ ກ້າວເຂົ້າມາໃນຫ້ອງຮຽນຂອງພວກເຮົາແລ້ວເວົ້າວ່າ: “ ມື້ນີ້ຄູມີຂ່າວດີມາບອກ ”, ນັກຮຽນທຸກຄົນງຽບປານ ແປ້ນປິດປາກ….ຄູປະຈຳຫ້ອງກ່າວຕໍ່ວ່າ: “ ນັກຮຽນໃນຫ້ອງຂອງເຮົາໜຶ່ງຄົນໄດ້ຮັບການຍ້ອງຍໍຈາກ ກະຊວງ ສຶກສາ... ຍ້ອນການເສັງນັກຮຽນເກັ່ງທົ່ວປະເທດປີນີ້…ທັງໄດ້ຮັບທຶນການສຶກສາຈາກສະມາຄົມພໍ່ແມ່ ນັກຮຽນ ແລະ ຈະໄດ້ເດີນທາງໄປທັດສະນະສຶກສາທີ່ປະເທດຍີ່ປຸ່ນສອງອາທິດ ”….ພວກຂ້ອຍໂຮແຊວຂຶ້ນດ້ວຍ ຄວາມດີໃຈ ທັງທີ່ບໍ່ທັນຮູ້ວ່າແມ່ນໃຜທີ່ໄດ້ຮັບສິ່ງນີ້….ແລະ ແລ້ວອາຈານຜູ້ອຳນວຍການໂຮງຮຽນກໍຍ່າງເຂົ້າ ມາໃນຫ້ອງໂດຍທີ່ພວກເຮົາບໍ່ໄດ້ຕັ້ງໂຕກ່ອນ ຕາມມາດ້ວຍ “ທ. ຈັນດີ” ແລະ ຍິງໄວກາງຄົນອີກຄົນໜຶ່ງ
ເຊິ່ງທັງສອງຄົນນີ້ ມີດອກໄມ້ຊໍ່ໃຫຍ່ ແລະ ກ່ອງຂອງຂວັນ…..
ຜູ້ອຳນວຍການເວົ້າກັບພວກເຮົາວ່າ: ປີກາຍນີ້ ຈັນດີ ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມສອບເສັງນັກຮຽນເກ່ງລະດັບເມືອງ ແຕ່ບໍ່ເຖິງຂັ້ນວ່າໄດ້ດີເລີດ, ປີນີ້ເຂົາໄດ້ເຂົ້າເສັງນັກຮຽນເກັ່ງລະດັບປະເທດ ລາວກໍຍັງບໍ່ໄດ້ລະດັບທີ່ດີເລີດ ແຕ່ສິ່ງ ທີ່ດີເລີດໃນວິຊາທີ່ຖືກຂັ້ນເທິງຍ້ອງຍໍນັ້ນກໍຄື “ການໃຊ້ພາສາລາວທີ່ຖືກຕ້ອງ” ພວກນ້ອງຄວນຖືເປັນ ແບບຢ່າງ ສ່ວນວ່າລາວຮຽນເກັ່ງໄດ້ແນວໃດນັ້ນ ຄັນຢາກຮູ້ຖາມເອົາເອງເດີ້….ແຕ່ອັນສຳຄັນ ຖ້າພວກນ້ອງຕັ້ງໃຈຮຽນ, ເປັນ ນັກຮຽນດີ, ເປັນລູກທີ່ດີ ແລະ ເປັນຄົນດີຂອງສັງຄົມແລ້ວ….ທຸກຄົນຈະໄດ້ຮັບການຍ້ອງຍໍຄືກັບ ຈັນດີນີ້ລະ…
ຂອບໃຈ
No comments:
Post a Comment