ມີເງິນແລ້ວບໍ່ແມ່ນຈະມີຄວາມສຸກໂລດ

ບໍ່ແມ່ນເພາະຄວາມຍາກເຮົາຈຶ່ງບໍ່ກ້າເຮັດແຕ່ຖ້າເຮົາບໍ່ກ້າ ມັນກໍເລີຍຍິ່ງຍາກ….. ຂໍນຳເລື່ອງຈິງຂອງຄົນໆຫນຶ່ງມາຝາກເປັນແງ່ຄວາມຄິດໃນການດຳເນີນຊີວິດ ແດ່ທຸກໆທ່ານ….ທີ່ອ່ານພົບ… ຫົກພັນ(໖໐໐໐) ເພື່ອຮັກ...

ປີໃໝ່ປີນີ້ ເຂົາໄດ້ຂີ່ຍົນກັບບ້ານ ແລະ ຄິດພຽງວ່າຈະຢູ່ເຮືອນເປັນເພື່ອນກັບແມ່ເທົ່ານັ້ນ.
ເຊົ້າມື້ຕໍ່ມາ ແມ່ໄດ້ຊວນເຂົາໄປເປັນຫມູ່ເພື່ອຊື້ໄຂ່ໄກ່. ພໍໄດ້ຍິນ ເຂົາອົດທີ່ຈະຍິ້ມບໍ່ໄດ້ ເພາະຢູ່ບໍລິສັດທີ່ຕ່າງປະເທດນັ້ນ ເຂົາເປັນຜູ້ອຳນວຍການໃຫຍ່ ມີເລຂາ ແລະ ມີ ຄົນຂັບລົດສ່ວນຕົວໃຫ້ ແຕ່ມື້ນີ້ເຂົາຕົກລົງໄປຊື້ໄຂ່ໄກ່ນຳແມ່… 

ພໍອອກຈາກເຮືອນ ແມ່ໄດ້ບອກເຂົາວ່າຕ້ອງໄປ ຊື້ໄຂ່ຢູ່ຊຸບເປີມາເກັດໃນເມືອງພຸ້ນ, ເຂົາຖາມແມ່ວ່າ ເປັນຫຍັງຈຶ່ງບໍ່ຊື້ຢູ່ຕລາດໃກ້ບ້ານນີ້… ແມ່ກະພິບຕາທຳເຫມືອນ ເປັນຜູ້ຊະນະ ແລະ ບອກເຂົາ ວ່າທີ່ຊຸບເປີມາເກັດນັ້ນໄຂ່ໄກ່ຖືກກວ່າຕລາດນເຮົາ
ແຕະລະ ໒໐໐໐ ເຂົາບໍ່ປາກໄດ້ແຕ່ຄິດໃນໃຈວ່າ “ ປານນີ້ຫວະ ?”...


ພໍຍ່າງອອກມາຮອດແຄມທາງໃຫຍ່ ເຂົາກຳລັງຈະໂບກແທັກຊີ ແຕ່ແມ່ ບອກກັບເຂົາວ່າຖ້າຂີ່ລົດເມ ສາຍ ໑໒ ດີກວ່າ…ເຂົາຖາມແມ່ວ່າເປັນຫຍັງ
ຕ້ອງຖ້າສາຍ ໑໒ ? ແມ່ບອກເຂົາວ່າລົດເມ ສາຍ ໑໒ ເປັນລົດຂອງຮ້ານຊຸບເປີມາເກັດ ແຫ່ງນີ້ ເພື່ອຮັບສົ່ງລູກຄ້າ ຂີ່ບໍ່ໄດ້ເສຍຄ່າ ຖ້າໄປສາຍອື່ນຕ້ອງຈ່າຍ ໒໐໐໐ 
ເຂົາອົດຍິ້ມບໍ່ໄດ້ ແລະ ບອກກັບແມ່ວ່າ “ກໍດີຄືກັນ” ...

ພໍເຂົາຂຶ້ນນັ່ງລັດເມສາຍ ໑໒ ເຂົາເຫັນວ່າ ຜູ້ໂດຍສານສ່ວນໃຫຍ່ເປັນຄົນແກ່ ແລະ ລ້ວນແຕ່ສະຫນິດສະຫນົມກັບແມ່ຂອງເຂົາ...ພໍພວກເພິ່ນຮູ້ວ່າເຂົາໄປເປັນຫມູ່ແມ່ເພື່ອ ຊື້ໄຂ່ໄກ່ ຕ່າງກໍມອງເຂົາດ້ວຍສາຍຕາແຫ່ງຄວາມອົບອຸ່ນເຫມືອນກັບເຂົາເປັນລູກ… ຈິດໃຈຂອງເຂົາເວລານັ້ນກໍອົບອຸ່ນເຫມືອນກັນ…  

 ພໍຊື້ໄຂ່ໄກ່ໄດ້ຕາມ ຄວາມຕ້ອງການ ແມ່ດຶງແຂນເຂົາໄປນັ່ງທີ່ເກົ້າອີ້ ແລະ ບອກວ່າ
ອີກ ໑ ຊົ່ວໂມງ ລົດສາຍ ໑໒ ຈະກັບມາ ຮັບອີກເຂົາຮູ້ສຶກບໍ່ສະບາຍໃຈທີ່ຕ້ອງລໍລົດ
ສາຍ ໑໒ ອີກ ໑ ຊົ່ວໂມງ ເພາະຕອນມາ ນັ້ນກໍຖ້າ ໑ ຊົ່ວໂມງແລ້ວ ແຕ່ກໍຕ້ອງຂົ່ມໃຈ
ເອົາໄວ້ ໃນເວລາທີ່ນັ່ງຖ້າລົດນັ້ນແມ່ຂອງເຂົາ ກໍຊວນລົມເລື່ອງນັ້ນເລື່ອງນີ້ເລື່ອງ ຕັ້ງແຕ່ຕອນເຂົາຍັງເດັກ, ຕອນໄປໂຮງຮຽນມື້ທຳອິດ...ຈົນທີ່ສຸດ
  ເວລາ ໑ ຊົ່ວໂມງກໍຜ່ານໄປ…

...ເຂົາກັບແມ່ກໍໄດ້ນັ່ງລົດເມສາຍ ໑໒ ກັບບ້ານ ພໍລົງຈາກລົດພ້ອມໄຂ່ໄກ່ທີ່ແມ່ຊື້ ເຂົາຮູ້ສຶກໂລ່ງອົກ ເມື່ອເຫັນແມ່ມີຄວາມສຸກ ພ້ອມທັງນັບນິ້ວໃຫ້ຟັງວ່າ: ໄຂ່ຫນຶ່ງແຕະ ນີ້ປະຫຍັດໄດ້ ໒໐໐໐, ຄ່າລົດໄປກັບ ໒ ຄົນໄປກັບເປັນເງິນ ໔໐໐໐ ລວມແລ້ວປະຫຍັດ
ໄດ້ ໖ ໐໐໐ ກົງກັນຂ້າມ ສ່ວນໃນສະຫມອງຂອງເຂົາພັດຄິດໄປວ່າ ການໄປຊື້ໄຂ່
ພຽງ ໑ ແຕະ ໃຊ້ເວລາ ໔ ຊົ່ວໂມງ ຖ້າເຂົານັ່ງເຮັດວຽກຢູ່ບໍລິສັດ ເຂົາຈະໄດ້ເງິນ
ຫລາຍຫມື່ນ, ຫລາຍແສນ ຫລື ເປັນລ້ານ… ແຕ່ເຂົາກໍທຳໄດ້ພຽງຖອນໃຈ.

ກ່ອນຈະເຂົ້າເຮືອນ…ມີຮ້ານຂາຍຫມາກໂມຢູ່ຮ້ານຫນຶ່ງ ແມ່ໃຊ້ເງິນ ໖໐໐໐ ຊື້ຫມາກໂມຫນ່ວຍໃຫຍ່ໆຫນ່ວຍຫນຶ່ງ ພໍເຂົ້າໄປໃນເຮືອນ ແມ່ເຂົາຈັດແຈງ ຜ່າຫມາກໂມນັ້ນທັນທີ…ເນື້ອຫມາກໂມແດງສົດ ເປັນຕາແຊບແທ້ໆ…
ແລະ ໂຕເຂົາເອງ ກໍຮູ້ສຶກວ່າຫິວນ້ຳມາແຕ່ຕອນຢູ່ເທິງລົດສາຍ ໑໒ ກໍເລີຍບໍ່
ໄດ້ລໍໃຫ້ແມ່ເອີ້ນ….ເຂົາຈັບຫມາກໂມມາ ໑ ປ່ຽງ ແລ້ວຍັດເຂົ້າປາກ..

ຫມາກໂມນັ້ນຫວານອີ່ຫລີ…ເຂົາກິນຢ່າງຝັ່ງຟ້າວ ປານວ່າເຂົາບໍ່ເຄີຍກິນ ມາກ່ອນ…ພໍເງີຍຫນ້າຂຶ້ນ ເຂົາເຫັນແມ່ກຳລັງຈ້ອງມອງເຂົາຢູ່ ໃນຕາມີນ້ຳໃສໆ ແຕ່ໃບຫນ້າເຕັມປ່ຽມໄປດ້ວຍຄວາມຮັກ…ເຂົາຄິດ ໄດ້ທັນທີວ່າ ເຂົາເຄີຍເຫັນ ພາບນີ້ມາກ່ອນ…ແຕ່ເຂົາເຫັນຢູ່ໃສ ????

ຕອນຍັງເດັກ ຄອບຄົວເຂົາລຳບາກຫລາຍ ແຕ່ເຂົາພັດເປັນຄົນກິນເກັ່ງ. ຕອນຄໍ່າໆບາງເທື່ອເຂົາມັກຫລອຍໄປເກັບເອົາເປືອກຫມາກໂມທີ່ຄົນ ເຮືອນອື່ນກິນແລ້ວຖິ້ມນັ້ນ ນຳໄປລ້າງນ້ຳກ່ອນ ຈະແກະກິນຢ່າງລຳບາກລຳບົນ ຈົນແມ່ຮູ້ເລື່ອງ ນີ້ເຂົ້າ…ແມ່ໃຊ້ເວລາ ໓ ມື້ຝັ້ນເຊືອກປໍເອົາໄປຂາຍ ເພື່ອໄດ້ເງິນ ມາຊື້ໝາກໂມມາໃຫ້ເຂົາ ແລະ ນັ່ງເບິ່ງ ເຂົາກິນຢ່າງແຊບຊ້ອຍ…

ເຂົາຈ້ອງມອງແມ່ດ້ວຍຄວາມສະທ້ານໃຈກ່ອນກືນຫມາກໂມນັ້ນລົງຄໍ.

 ຮອດຕອນນີ້ເຂົາເລີ່ມເຂົ້າໃຈ ແມ່ແລ້ວ….ຕອນທີ່ຍັງລຳບາກແມ່ດຸໝັ່ນ ແລະ ອົດອອມ ຊອກເງິນສົ່ງໃຫ້ເຂົາຮຽນ ແລະລຽ້ງດູເຂົາ ຈົນໃຫຍ່…ພໍຖານະດີຂຶ້ນຄວາມດຸໝັ່ນ ແລະ ອົດ ອອມນັ້ນໄດ້ກາຍເປັນແບບແຜນດຳລົງຊີວິດຂອງແມ່ ແລະ ມັນຍັງເຮັດໃຫ້ແມ່ ມີຄວາມພໍໃຈ ແລະ ມີຄວາມ ສຸກສະເໝີມາ...

ຮອຍຍິ້ມໄດ້ຄ່ອຍປາກົດຂຶ້ນບົນໃບໜ້າຂອງເຂົາ.ເຂົາຮູ້ສຶກດີໃຈທີ່ມື້ນີ້ເຂົາອົດທົນໄປ ກັບແມ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ແມ່ປະຫຍັດເງິນໄດ້ ໖໐໐໐ ເງິນຈຳນວນນີ້ ມັນມີຄ່າກວ່າເງິນ ທີ່ເຂົາຫາມາໄດ້ເປັນໝື່ນເປັນແສນເຊິ່ງຄຸນຄ່ານີ້ມັນທຽບກັນບໍ່ໄດ້….

ບາງເທື່ອ…ເວລາ ແລະ ເງິນຄຳ ຈະມີຄ່າກໍຕໍ່ເມື່ອມີຮັກດ້ວຍເທົ່ານັ້ນ...
ຖ້າເຮົາຍັງມີພໍ່ແມ່ໃຫ້ຄິດເຖິງກໍໄປຢາມເພິ່ນແດ່ ການໄປນັ້ນບໍ່ຄວນໄປຕຳນິທ່ານ ຢ່າງນັ້ນຢ່າງນີ້ຕຳນິວ່າເພິ່ນເປັນຄົນບໍ່ທັນສະໄໝເໝືອນເຮົາ. ເພາະຄວາມຈິງແລ້ວ ການທີ່ເພິ່ນບໍ່ຍອມທັນສະໄໝ ນັ້ນລະ ທີ່ມັນຈຸນເຈືອໃຫ້ເຮົາທັນສະໄໝໃນວັນນີ້…

 ຂອບໃຈທີ່ອ່ານ